المنت تسمه ای

تاریخچه المنت حرارتی

در سال 1879، توماس ادیسون از رشته های کربنی برای روشن کردن لامپ رشته ای خود استفاده کرد. از آن جا که این رشته ها حرارت نیز تولید می کردند، اختراع اولین المنت حرارتی به او نسبت داده شده است. ولی ما از این گونه المنت ها تا قرن بعد برای تولید گرما استفاده نکردیم ولی روی اشکال حرارت کار کردیم.

فرایندی که به واسطه آن حرارت دهی عمل می کند، ابتدا توسط جولیوس مایر و جمیز پرسکات ژول در اواخر قرن نوزدهم به عنوان اولین قانون ترمودینامیک توصیف شد. اندکی بعد، مخترعان آن عصر شروع کردند به بهره گیری از قوانین ترمودینامیک جهت تولید المنت های حرارتی. برای مثال، در سال 1868، نقاشی از لندن، به نام بنجامین وادی موگان، اولین آب گرم کن گازی را ساخت. ولی از آن جا که فاقد سیستم تهویه بود که گازها را پراکنده کند، برای استفاده خانگی ایمن نبود. 21 سال بعد، ادوین رود، یک آمریکایی-نروژی، اولین آب گرم کن الکتریکی را اختراع کرد که بسیار بهتر کار می کرد.

یکی از اولین المنت های حرارتی کشف شده که هنوز امروز مورد استفاده قرار می گیرد، سیلیکون کاربید است. این ماده سال 1891 توسط مخترع آمریکایی ادوارد جی. اچسون کشف شد که آن را به صورت تصادفی هنگام سنتز الماس کشف کرد. درعوض چیزی که به دست آورد یک ماده مصنوعی بود که به شدت سخت و مناسب کاربردهای دمای بالا و نیمه رسانایی بود. دهه بعد، در سال 1905، آلبرت مارش نیکروم (کرومل) را کشف کرد. از آن جا که نیکروم می توانست به دماهایی 300 برابر بالاتر از المنت های رقیب آن زمان برسد، باعث انقلابی در صنعت شد. در سال 1906، مارش پتنت کشف خود را دریافت کرد. دقیقا سه سال بعد، جنرال الکتریک شروع به فروش اولین توستر الکتریکی موفق با استفاده از نیکروم کرد. مدتی بعدتر، تولیدکنندگان کتری ها را برقی کردند. ابتدا، باید آن ها را با المنت های زغالی گرم می کردند اما بعدا المنت های حرارتی درون آن ها جای داده شدند.

در ابتدا، المنت های حرارتی تنها توسط کسب و کارهای بسیار پردرآمد مورد استفاده قرار می گرفتند. ولی طی شکوفایی اقتصادی بعد از جنگ جهانی دوم، وسایل الکتریکی با المنت های حرارتی به بازار سرازیر شدند و در خانه ها رایج گشتند. سه وسیله حرارتی رایج آن زمان عبارت بودند از: بخاری های میله ای، رادیاتورهای الکتریکی و رادیاتورهای سیار روغنی. در دهه 1950، گرمایش میله تابشی بسیار محبوب بود زیرا مدل های آن سیار بودند و هرجایی قابل اتصال بودند. علاوه بر این، آن ها به سرعت حرارت تولید می کردند. ولی، درحالی که از بخاری های مصرف کننده سوخت کم خطرتر بودند، از حائل حفاظتی کافی برخودار نبودند، و امکان سوختگی کاربران وجود داشت. همین طور، اگر کسی آن ها را می انداخت یا لباس کسی روی آن ها می افتاد، به آسانی آتش سوزی به وجود می آمد. امروز، برخی افراد هنوز از بخاری های میله ای استفاده می کنند ولی باید استانداردهای ایمنی بسیار بالاتری نسبت به دهه پنجاه رعایت کنند. از بخاری های میله ای، بخاری های المنت سیمی بسیار دیگری به وجود آمد، مثل بخاری های فروسرخی که امروز استفاده می کنیم.

در دهه 60، همچنان که صاحبان خانه ها بیش از پیش به گرمایش خانه وابستگی می یافتند، قیمت ها افزایش شدیدی یافت. تولیدکنندگان در بریتانیا، برای پایین آوردن هزینه ها، نوع جدیدی از بخاری اختراع کردند با عنوان ذخیره ساز حرارت. ذخیره سازها با استفاده از المنت های حرارتی الکتریکی کار می کردند که آجرهای گرمایشی را طی شب درون بدنه گرمایشی حرارت می دادند و بعد طی روز کاربران می توانستند حرارت را در صورت نیاز بدون مصرف الکتریسیته بیشتر آزاد کنند. در دهه 70، دولت های سراسر جهان با بحران نفت روبرو شدند، و درنتیجه به سراغ المنت های حرارتی الکتریکی بیشتری رفتند. در نهایت، ذخیره سازهای حرارتی از دور خارج شدند زیرا نیازمند کارکرد دستی بودند و به اقدامات پیش بینی کننده زیادی از سوی کاربران نیاز داشتند. علاوه بر این، دررابطه با انرژی کارآمد نبودند. با آغاز دهه 90، مردم شروع کردند به جایگزینی سیستم های حرارتی صنعتی و خانگی خود با رادیاتورهای الکتریکی مدرن تر که کنترل آن ها آسان تر است، سریع تر گرم می کنند و کارآمدی انرژی بیشتری دارند. یک نوآوری دیگر دهه 90 چاپ صفحه ای شیارهای فلزی-سرامیکی روی فلز عایق شده با سرامیک بود. المنت های حرارتی به وجود آمده به این صورت، به صورت گسترده در وسایل خانگی مثل کتری ها مورد استفاده قرار می گیرند.

رشد دیجیتالی قرن بیست و یکم این امکان را برای سیستم ها و المنت های حراتی به وجود آورده که بسیار حساس تر، آسان تر و کارآمدتر شوند. مجموعه های المنت حرارتی اکنون شامل صفحات LED، کنترل وای-فای، سنجشگرهای هوشمند، کیپدهای دیجیتالی و برنامه های دیجیتالی برای زمان بندی حرارت هستند. ویژگی های این چنینی امکان می دهند المنت های حرارتی مدرن با دقت و پیچیدگی بی مانند کار کنند. یک تمایز دیگر المنت های حرارتی قرن بیست و یکم، این مسئله است که بسیار کمتر متکی به سوخت های فسیلی هستند، زیرا پایداری، کارآمدی انرژی و سلامتی اهمیت بسیار بیشتری یافته اند.