این سنسور می‌تواند طول عمر باتری ابزارهای پوشیدنی یا قابل‌کاشت که دمای بدن را پایش می‌کنند، سیستم‌های پایشگر خانگی هوشمند، دستگاه‌های دارای اینترنت اشیاء و سیستم‌های پایش محیط زیست را افزایش دهد. همچنین، طبق گفته‌ی پژوهشگران، این فناوری می‌تواند این امکان را برای دسته‌ی جدیدی از ابزارها ایجاد کند که بتوانند با دریافت نیرو از منابع کم‌انرژی مانند بدن یا محیط پیرامون کار کنند.

پاتریک مرسیر، استاد دانشگاه کالیفرنیا، می‌گوید:‌ «چشم‌انداز ما ساخت نوعی ابزارهای پوشیدنی است که به قدری کم‌خسارت و نامرئی‌اند که کاربران عملاً نمی‌دانند از آنها استفاده می‌کنند. فناوری جدید فوق‌العاده کم‌مصرف ما می‌تواند روزی نیاز به شارژ باتری را برای همیشه رفع کند.» هوی وانگ، دانشجویای دکترای آزمایشگاه مرسیرز در این باره می‌گوید: «ما سیستم‌های می‌ساختیم که به قدری برق کمی مصرف می‌کردند که می‌توانستند بطور بالقوه تنها با یک باتری بسیار کوچک سالها کار کنند.»

این سنسور حرارتی داخل تراشه کوچکی کار گذاشته می‌شود که مساحت آن ۱۵/۰ میلیمتر مربع است. این سنسور در دماهایی بین ۲۰- درجه تا ۴۰ درجه سلسیوس کار می‌کند. طبق گفته‌ی پژوهشگران، عملکرد این سنسور حتی با مصرف انرژی تقریباً صفر نسبتاً مشابه سنسورهای امروزی است. یک عیب این سنسور این است که زمان عکس‌العمل آن حدود ۱ بار بروزرسانی دما در هر ثانیه است که از سنسورهای حرارتی موجود کمی کندتر است.ترموکوپل

با این حال، همانطور که پژوهشگران می‌گویند، این زمان عکس‌العمل برای ابزارهای قابل استفاده در بدن انسان، خانه و سایر محیط‌هایی که دما در آنها به‌سرعت نوسان نمی‌کند، کافی است. در آینده، این تیم تلاش می‌کند تا دقت این سنسور حرارتی را بالا ببرد. همچنین، این تیم در حال بهینه‌سازی طراحی این سنسور است تا بتوان آن را با موفقیت داخل دستگاه‌های موجود در بازار گنجاند.ترموکوپل